Πικάντικα Λουκανικάκια και μια Ιδέα για τη Γέμιση

Δυο εύκολα συνοδευτικά για το τραπέζι των Χριστουγέννων. Τη γέμιση την τυλίγουμε με μπέικον και την ψήνουμε σε φόρμες για μάφινς. Τα λουκανικάκια τα ψήνουμε με μια σάλτσα μελιού και μουστάρδας, και έχουμε ένα γρήγορο και πανεύκολο ορεκτικό ή συνοδευτικό της τελευταίας στιγμής.

Στο σπίτι μου μεγαλώνοντας, τα Χριστούγεννα ήταν η πιο σημαντική γιορτή του χρόνου. Με Αγγλίδα μαμά δεν γινόταν άλλωστε κι αλλιώς. Είχαμε δεν είχαμε κόσμο, κάθε χρόνο τη βάζαμε να φτιάξει όλο το πακέτο, γαλοπούλα ολόκληρη (κι ας τρώγαμε ένα μήνα), γέμιση, πατάτες φούρνου, λαχανάκια Βρυξελλών, καρότα και μπιζέλια βραστά, σάλτσα gravy και πολύ white sauce (ουσιαστικά η white sauce είναι μια λίγο ρευστή μπεσαμέλ, χωρίς αυγό). Αυτά ήταν τα βασικά, κατά καιρούς υπήρχαν και διάφορα άλλα, αυτά όμως δεν υπήρχε περίπτωση να λείπουν, διότι γινόταν επανάσταση. Η καημένη Αγγλίδα μάνα λοιπόν σηκωνόταν από τα χαράματα για να ξεκινήσει τα μαγειρέματα, μιας και στην Αγγλία το Χριστουγεννιάτικο γεύμα τρώγεται το μεσημέρι.

Εμείς ξέραμε ότι με το που θα ξυπνήσουμε μπορούσαμε να παίξουμε με τα μικρομπιχλιμπιδοπαίχνιδα που βρίσκαμε στην κάλτσα στο κάτω μέρος του κρεβατιού. Την άφηνε ο Άγιος Βασίλης εκεί, πριν αφήσει τα μεγάλα δώρα κάτω από το δέντρο. Η στρατηγική ήταν έξυπνη: ξυπνήστε παιδιά αν θέλετε από τις 5 από την αγωνία, αλλά μη τολμήσετε να ξεμυτίσετε από το δωμάτιο μέχρι να μπουν σε γραμμή τα πράγματα στη κουζίνα. Η κάλτσα ήταν το μυστικό για ήσυχα παιδάκια, τουλάχιστον για κάποιες ώρες. Αργότερα, έκανε και η μαμά ένα break και καθόμασταν να ανοίξουμε και τα μεγάλα δώρα. Με ανανεωμένο το ενδιαφέρον μας πια, ήταν και πάλι ελεύθερη να επιστρέψει στο έργο της.

Δυσκολεύομαι να πω ποιό είναι το αγαπημένο μου πιάτο στο Χριστουγεννιάτικο τραπέζι. Αν πιεζόμουν όμως, θα έλεγα μάλλον η γέμιση. Η μητέρα μου φτιάχνει την κλασική (για τους αγγλοσάξονες) γέμιση με κρεμμύδι και φασκόμηλο η οποία ουσιαστικά αποτελείται από τα δυο αυτά υλικά και μπόλικο ψωμί. Δεν την ψήνει μέσα στη γαλοπούλα, πλάθει μπιφτεκάκια και τα βάζει γύρω γύρω στο ταψί. Προσθέτει και κουκουνάρι στο μείγμα και πραγματικά γίνονται πεντανόστιμα. Νομίζω πως οι ελληνικές συνταγές για γέμιση είναι πιο πλούσιες σε υλικά, και μάλλον έχουν ρίζες στη Μέση Ανατολή όπου χρησιμοποιούν σαν βάση το ρύζι και τον κιμά. Δεν ξέρω όμως σίγουρα, εσείς πως τη φτιάχνετε;

Πριν λίγο καιρό λοιπόν ξεφύλλιζα ένα παλιό αγγλικό περιοδικό μαγειρικής και είδα αυτή την έξυπνη ιδέα για την παρουσίαση της γέμισης κρεμμυδιού και φασκόμηλου (συνταγές θα βρείτε στο Link Love στο κάτω μέρος της ανάρτησης). Θεωρώ όμως ότι η ιδέα αυτή μπορεί να προσαρμοστεί σε οποιαδήποτε γέμιση μας αρέσει, αρκεί η υφή της να είναι τέτοια που να πλάθεται σε «μπιφτεκάκια» ή έστω να «κρατάει» λίγο.

Στο ίδιο περιοδικό συνάντησα και τα λουκανικάκια που βλέπετε. Μια εύκολη και γρήγορη λύση για συμπλήρωμα στο τραπέζι, ή για γευστικό ορεκτικό με ένα απεριτίφ. Είναι κάπως πικάντικα λόγω της αγγλικής μουστάρδας, αλλά μπορείτε αν θέλετε να την αντικαταστήσετε με μια απλή Dijon. Προσοχή όμως, δεν θα έχει καμιά σχέση το αποτέλεσμα και θα έλεγα ότι ίσως είναι και λίγο βαρετά έτσι!