29.03.2024
You can use WP menu builder to build menus

19.05.2015

15 αξιολ., M.O. : 5,00
30

Ο Λόρδος Westley Theodore είχε γενέθλια. Έγινε ενός. Του έφτιαξα σκυλομπισκότα με φυστικοβούτυρο και σκέφτηκα δυο τρία πράγματα που θα ήθελα να ξέρουν όλοι.

Πέρασαν πια δέκα μήνες από τότε που ήρθε ο Westley στη ζωή μας. Από τότε που προσγειώθηκε η χνουδωτή αυτή μπαλίτσα στην αγκαλιά μου. Το ότι μου άλλαξε τη ζωή και όλα τα σχετικά, ή τα φαντάζεστε επειδή έχετε σκυλάκι, ή σας φαίνονται σαχλαμάρες επειδή δεν έχετε. Δε θα σταθώ εκεί. Θα σταθώ σε κάποια πράγματα που θέλω να μοιραστώ, και αν μπορούσα θα έβγαινα να τα φωνάξω από την ταράτσα του σπιτιού μου. Κατά προτίμηση του σπιτιού της μαμάς μου, στο Παγκράτι, να με ακούσουν και περισσότεροι.

Από που να αρχίσω; Όταν ο Westley έγινε 6 μηνών άρχισα να γράφω ένα κείμενο για το πως πάμε. Όταν έφτασα στο τέλος της πέμπτης σελίδας κατάλαβα ότι δεν έπαιζε να το κάνω ανάρτηση, οπότε το έκανα γαργάρα. Θα προσπαθήσω να πω αυτά που σκέφτομαι με λίγα λόγια. Χωρίς να πλατειάζω. Οκ, έχω πλατειάσει ήδη… κακή αρχή. Για πάμε.

Για όσους θέλουν σκύλο. (Θα τα πω σε πρώτο πληθυντικό για λόγους ευγένειας!)
1. Διαβάζουμε. Μαθαίνουμε. Το ψάχνουμε. Όσο δύσκολο νομίζουμε πως είναι το να μεγαλώνουμε κουτάβι, πολλαπλασιάζουμε επί 100. Εννοείται μιλάμε να έχουμε σκύλο και να θέλουμε να ζει σαν μέλος της οικογένειας, όχι παρατημένος σε κήπο ή μπαλκόνι έτσι; Ακόμα καλύτερα; Μιλάμε με θετικό εκπαιδευτή, ΠΡΙΝ πάρουμε σκυλάκι.
2. Αν μας έχει περάσει έστω φευγαλέα από το μυαλό η σκέψη να αποκτήσουμε σκύλο, οφείλουμε να ξέρουμε τι σημαίνει εκπαίδευση, και συγκεκριμένα η θετική εκπαίδευση. Δεν είναι απλά μια μέθοδος. Αφορά την ευζωία του τετράποδου φίλου μας, και το πόσο αληθινά ευτυχισμένος θα είναι κοντά μας.

Για όσους έχουν και νομίζουν ότι ξέρουν από σκυλιά, ή δεν έχουν αλλά τα βρίσκουν πολύ γλυκούλια. (Ξανά πρώτος πληθυντικός, ειδικά εδώ…)
1. Δεν δίνουμε σημασία σε ξένα σκυλιά. Γιατί; Διότι τα ξεσηκώνουμε. Ειδικά όσοι φωνάζουμε από εκατό μέτρα μακριά «αγάααααπη μου» και αρχίζουμε τα ματς μουτς και τα σφυρίγματα. Τον ιδιοκτήτη τον ρωτήσαμε; Αν ήταν παιδάκι θα το φωνάζαμε να παρατήσει τη μάνα του και να έρθει σε μας τους ξένους; Τα νεαρά σκυλιά είναι κοινωνικά και θα θέλουν την προσοχή μας. Θα τραβήξουν στο λουρί. Θα πηδήξουν και πάνω μας. Και μην πούμε «α δε με πειράζει!»… πειράζει αυτόν που κρατά το λουρί! (ή τουλάχιστον θα έπρεπε) Αν εμείς επιβραβεύσουμε και ενθουσιάσουμε πχ τον Westley που πήδηξε πάνω μας, θα πρέπει αύριο να κάνει το ίδιο και η γριούλα που μόλις την ξάπλωσε κάτω και τη γέμισε λάσπες. Αλλιώς δεν είναι δίκαιο, εμείς του μάθαμε ότι είναι καλό αυτό που κάνει! Χμ, δεν το είχαμε σκεφτεί έτσι ε; Η πρόθεσή μας είναι πάντα καλή. Αλλά δυστυχώς δυσκολεύουμε πολύ τον άλλον. Ειδικά όταν έχει το πιο όμορφο σκυλί του κόσμου. (Εγώ είμαι αυτή.)
2. Δεν ταΐζουμε τα αδέσποτα αποφάγια. Ξέρουμε πόσα σκυλιά, αδέσποτα και μη, πεθαίνουν από κοφτερά κόκαλα που βρίσκουν πεταμένα στο δρόμο και τα καταπίνουν; Ζυμαρικά, μπαχαρικά, κρεμμύδια κ.ά. κάνουν επίσης κακό. Αν θέλουμε να βοηθήσουμε παίρνουμε μια φτηνή τροφή από το σούπερ μάρκετ.
3. Και για το τέλος, η πιο πονεμένη ιστορία. Ας ενδιαφερθούμε επιτέλους να μάθουμε λίγα πράγματα για την επικοινωνία των σκύλων. Η γλώσσα του σώματός τους δεν διαφέρει πολύ όταν «μιλάνε» με άλλο σκύλο από όταν «μιλάνε» μαζί μας. Και στις δυο περιπτώσεις ΠΡΕΠΕΙ να ξέρουμε, στο περίπου τουλάχιστον, τι προσπαθούν να πουν. Για να καταλάβουμε και πόσο κακό κάνουμε όταν τα μαλώνουμε πχ επειδή γρυλίζουν. Ή πόσο κακό κάνουμε όταν τα αφήνουμε σε άβολες γι’αυτά καταστάσεις (όπως στα άπειρα βιντεάκια στο διαδίκτυο που δείχνουν δίχρονα παιδάκια να ζορίζουν ανεκτικά σκυλιά. Γιατί πρέπει να τεστάρουμε την ανοχή τους;) Για μένα αυτό είναι σίγουρα το πολυτιμότερο πράγμα που έμαθα, και συνεχίζω να μαθαίνω, μέσα από τη θετική εκπαίδευση.

Πλάτειασα. Και αυτά που διαβάσατε είναι η πετσοκομμένη βερσιόν! Ας πούμε για τα μπισκότα μας. Να σημειώσω εδώ πως αποφεύγω να δίνω στον Westley προϊόντα με γλουτένη, λόγω της γλιαδίνης που περιέχει. Σκυλιά που καταναλώνουν πολλή γλιαδίνη (η ίδια ουσία που δημιουργεί πρόβλημα στους ανθρώπους με δυσανεξία στη γλουτένη) κινδυνεύουν να αναπτύξουν αλλεργίες και τροφικές δυσανεξίες. Έτσι λοιπόν επέλεξα καλαμποκάλευρο για τα μπισκότα. {Προσοχή, το απλό καλαμποκάλευρο ΔΕΝ είναι κατάλληλο για ανθρώπους με τη δυσανεξία αυτή.} Τα υπόλοιπα είναι όλα συστατικά που επιτρέπονται για τα σκυλιά και μάλιστα είναι ιδιαίτερα αγαπημένα. Βλέπε ΦΥΣΤΙΚΟΒΟΥΤΥΡΟ με κεφαλαία και αν μπορούσα θα έβαζα λαμπάκια.

Υλικά

6 κ.σ. φυστικοβούτυρο

4 κ.σ. γιαούρτι πρόβειο ή κατσικίσιο

3 κ.σ. πουρές μήλου (μήλο καθαρισμένο, κομμένο, μαγειρεμένο μέχρι να μαλακώσει και μετά πατημένο με το εργαλείο του πουρέ)

1 αυγό

1 κούπα + 6 κ.σ. καλαμποκάλευρο

έξτρα καλαμποκάλευρο για τον πάγκο

Βήμα 1

Προθερμαίνουμε το φούρνο στους 160C στον αέρα. Ανακατεύουμε τα υγρά υλικά με σύρμα. Προσθέτουμε το αλεύρι, πρώτα τη μια κούπα και μετά λίγο λίγο το υπόλοιπο μέχρι να μην κολλάει η ζύμη στα χέρια. Μεταφέρουμε τη ζύμη σε αλευρωμένο πάγκο, ζυμώνουμε, και – αν έχουμε κουπ πατ - ανοίγουμε με τον πλάστη και κόβουμε τα μπισκοτάκια μας. Αν δεν έχουμε κουπ πατ (ή βαριόμαστε τον πλάστη... ας μην είχα να τα φωτογραφίσω και σας έλεγα εγώ) πλάθουμε τη ζύμη σε σχήμα κυλίνδρου, διαμέτρου περίπου 4 εκ. Κόβουμε τον κύλινδρο σε λεπτές φέτες.

Βήμα 2

Απλώνουμε τα μπισκότα σε λαμαρίνα στρωμένη με λαδόκολλα. Ψήνουμε για περίπου 11-12 λεπτά αν είναι μικρά όπως τα δικά μου, 16-17 λεπτά αν είναι πιο μεγάλα και στρογγυλά. Προσέχουμε το χρώμα τους να μη σκουρύνει πολύ, αλλά να έχουν ψηθεί. Αφήνουμε να κρυώσουν και τα μεταφέρουμε σε αεροστεγές δοχείο. Αν φτιάξαμε πολλά μπορούμε να τα βάλουμε στην κατάψυξη σε σακουλάκι. Παγωμένα είναι ακόμα πιο ωραία για το σκυλάκι μας, ειδικά το καλοκαίρι. Μην ακούσω σχόλιο για το λαιμουδάκι του...

Photo credit: The Mister (thanks!)

15 αξιολ., M.O. : 5,00
Link Love

Στην πορεία μας μέχρι τώρα με τον Westley, ο Μίστερ και εγώ είχαμε πολλή υποστήριξη. Καταρχήν, κάναμε πολύ καλή επιλογή με το MC of Palmhill. Τους πρώτους μήνες δεν θα τους έβγαζα αν δεν ήταν αυτοί οι άνθρωποι με τη βαθιά γνώση, εκτενή εμπειρία και απερίγραπτη υπομονή. Το να δέχεσαι 3-4 τηλέφωνα την ημέρα από μια υστερική κουταβομάνα, με θέματα που ποικίλουν από το «μύρισε-μια-μπλε-σκόνη-στο-δρόμο-τι-να-κάνω-μήπως-ήταν-ποντικοφάρμακο πάει-το-χάνω-το-σκυλί-μου», μέχρι την ποιότητα «παραγωγής» του εντέρου του «μικρού» της, δεν είναι μικρό πράγμα. Ειδικά αν είσαι σε meeting και πρέπει στο κινητό να ρωτήσεις «πως ακριβώς ήταν η υφή δηλαδή;» Δεν περιγράφω άλλο.

Έπειτα γνωρίσαμε και την εκπαιδεύτριά μας από το The Dog Company. Λέω μας, γιατί πρώτα εκπαιδεύει τους ιδιοκτήτες, και μετά μαζί εκπαιδεύουν τα σκυλάκια. Η σκυτάλη των υστερικών τηλεφωνημάτων άλλαξε χέρια, και ξεκινήσαμε γερά με φοβίες τύπου “δεν-πάω-εκεί-βόλτα-έχει-ένα-αδέσποτο” (το οποίο τώρα είναι κολλητάρι μας) και (κλαίγοντας) “έφυγε-τρείς-φορές-να-κυνηγήσει-τζόγκερς-δεν-τον-ξαναφέρνω-Άλσος-Συγγρού-ποτέ-ποτέ-ποτέεεε” (αχμ, ακόμα το δουλεύουμε αυτό). Τους ευχαριστώ πολύ, κυρίως για το ότι σηκώνουν ακόμα το τηλέφωνο όταν βλέπουν τον αριθμό μου.

Πώς σας φάνηκε; Αφήστε μου σχόλιο!

6 Σχόλια

  • Απάντηση
    19/05/2015

    Χρόνια πολλά Westley! Να ζήσει να τον χαιρόσαστε, είναι ένας γλύκας!!! Πολύ σωστά αυτά που γράφεις Ελένη. Εγώ μεγάλωσα με λυκόσκυλο, τον είχαμε από 20 ημερών και πέθανε 16 χρονών και μπορώ να πω ότι ήταν από τις πιο σημαντικές εμπειρίες της ζωής μου. Ήταν μέλος της οικογένειάς μου, όχι απλά ένας σκύλος. Είναι δέσμευση αλλά και μεγάλη χαρά να έχεις σκυλί. Πόσο θέλω να πα΄ρω τώρα σκυλί δεν μπορείς να φανταστείς, αλλά είναι δύσκολο ρε γαμώτο… Και πάλι χρόνια του πολλά!

    • Απάντηση
      19/05/2015

      Ευχαριστούμε πολύ Μάγδα! Είναι όντως δύσκολο, και πρέπει οι συνθήκες της ζωής μας να το επιτρέπουν τη δεδομένη στιγμή, ειδικά αν πρόκειται για κουταβάκι! Θέλουν συνεχή παρακολούθηση και πολληηή ενέργεια, όπως σίγουρα θυμάσαι 🙂 Ελπίζω σύντομα να μπορέσεις να καλωσορίσεις ένα νέο φιλαράκι στη ζωή σου!

  • Απάντηση
    20/05/2015

    Να τα εκατοστήσει Ελένη! Είναι κούκλος! Σ’ ευχαριστώ πολύ που με καθοδήσες στα πρώτα μου βήματα με τον Δία. Πολύ σωστά αυτά που λες. θέλει να αφιερώνεις πολύ χρόνο σε ένα κουτάβι και πολλή αγάπη. Τέλεια τα μπισκοτάκια. Θα τα φτιάξω για τον Δια!

  • Απάντηση
    CHARA
    10/01/2016

    ΠΟΛΎ σωστά όλα αυτά που γράφεις Ελένη, θα διαφωνήσω μόνο σε ένα….Το ομορφότερο σκυλί του κόσμου είναι ο δικός μας Motsart!
    Go on!!! 😉 και να τον χαίρεστε!!!